Zelfklevend - dag 1

Vandaag is het zover.... Het begin van een nieuw avontuur. Cor haalt ons als vroeg op om tussen de files door naar Schiphol te rijden. Vertrek hal 1, we zijn op tijd. Nog even een fotootje van ons met de tassen op onze rug, een dikke kus en knuffel aan mn lieve papa en daar gaan we. Inchecken hadden we al online gedaan dus we moesten enkel onze tassen droppen. Zelf bediening, wat een uitvinding. Je stopt je tas in een soort van hokje, tikt wat dingen in op de computer en tadaaaaaa het label voor je koffer/tas rolt zo uit de printer. Nu hebben wij wel vaker gereisd en dan zie je bij het inchecken de grondstewardessen altijd zo heeel handig het label om je koffer doen. Stickertje eraf, label plakken en dooor... Dat truckje kunnen wij ook..... Kijkend naar het label (waar moet ie nou los gemaakt worden??) proberen we uit te zoeken hoe het werkt. Duurt te lang.... Klm dame komt ons helpen...Tja.... Wat zal woord ZELFKLEVEND nu betekenen??? Duss..... Snel door naar de douane. Het is druk en de controles zijn streng, gelukkig :). We pikken nog even een ontbijtje mee en gaan dan naar de gate. Mind your step.

2 uur later zit de eerste vlucht erop, we zijn in Parijs waar we met een kort uurtje verder vliegen naar Panama. Watertje doen? Lekker! En er is een aanbieding; 2 flesjes voor 3,50. Hebben wij even mazzel. En ja.... Je moet er maar niet te veel bij na denken dat je in de supermark voor dat geld bijna 10 liter kunt kopen.... Ach, het is vakantie dus nadenken doen dan we ook maar even niet ;).
Zo... We zitten... 11 uur voor de boeg tot de volgende overstap. Dat wordt een marathon aan films, games en intensieve gesprekken samen ;): Of een uiltje knappen tussendoor..... Tis immers niet niks dat lange stilzitten ;).

Iet wat gaar worden we wakker, eten nog wat en beginnen dan aan de landing. Welcome to Panama. We hebben 2 uur de tyd om over te stappen. Lekker, want we kunnen wel een wandeling gebruiken om de bloedtoevoer in onze benen en billen weer wat op gang te krijgen. We stappen in, oneeeee en baby naast ons.... Gelukkig, ze slaapt de hele weg en als ze wakker is lachen we lief naar elkaar :).

1 uur en 15 minuten. We zijn er, Managua. Onze backpacks komen al snel de band op en ik zie een dame staan met onze naam op een bordje. Mooi, dat gaat lekker soepel. Uurtje in de auto. Niet heel comfortabel want we zwalkten wat over de weg en ik had toch zeer mn twijfels of de chauffeur niet stiekem bijna in slaap viel. Ik hou mn ogen dus strak op de weg... Met moeite want na 24 uur wakker te zijn gaat dat best lastig ;). We zijn er! De bewaker wachtte ons al op. Ola!! We krijgen een rondleiding door dit kleine paradijsje.. Want dat is het hier, al kwamen we daar de volgende ochtend pas echt achter bij volle zon :). We gaan slapen, kapot van deze lange dag. Leuk om straks wakker te worden zonder te weten waar we nu echt precies zijn.
Tot morgen!!